Tinus voor HollandsKroon
Tinus Keizer (60) uit Wieringerwaard werd drie jaar geleden ernstig ziek. Na vele behandelingen kwam hij er gelukkig weer bovenop maar raakte wel zijn baan als Z-verpleegkundige bij Noorderhaven in Julianadorp kwijt. Moest met zijn vrouw noodgedwongen verhuizen naar een kleiner huis met een kleinere tuin en daardoor ook nog stoppen met zijn beestenhobby. "Mijn vrouw werkt nog en daar zat ik, de muren kwamen op me af." Nu bezoekt hij iedere week acht ouderen "om leuke dingen met ze te gaan doen".
Wat vindt u leukNa het zien van een tv-programma met Geer en Goor, waarin ze als vrijwilligers met ouderen op stap gingen, besluit Tinus ook vrijwilliger te worden. Eerst is hij actief bij verpleeghuis Den Koogh in Den Helder, maar dat is niet helemaal wat hij zoekt: "Ik ga liever de wijk in, naar de mensen thuis. Mensen die behalve de zorg vaak bijna niemand zien, van wie de kinderen ver weg wonen en die dreigen te vereenzamen." Zo ben ik via diverse organisaties en Het Vrijwilligerspunt Noordkop aan acht mensen gekomen in Den Helder, Schagen, Julianadorp en 't Zand waar ik iedere week naar toe ga. En ik vraag altijd: wat vindt u leuk? Het kan van alles zijn: autorijden, een terrasje pakken, winkeltjes kijken, wandelen of boodschappen doen. En als het slecht weer is gaan we binnen spelletjes doen of lekker kletsen. Ik heb er bijna een weektaak aan. Ik rijd wat af, maar ik vind het heerlijk om te doen."
Vrijwilliger geïnspireerd door Geer en Goor
Regie in handen
Mevrouw Nanne–de Wit, "geen mevrouw, gewoon Molly, driekwart van 't Zand kent me als Molly", woont zelfstandig in de Zandstee. In april wordt ze 92. Ze hoort slecht en ziet nog maar voor 3%. Ze is ziek geweest, maar nu zit ze op haar stoel bij het raam te wachten op Tinus en uw verslaggever. "Je zou je pak aantrekken", is het eerste wat ze zegt, want dat hebben ze vorige week afgesproken. Mevrouw is naar de kapper geweest en heeft haar mooiste mantelpakje aangetrokken voor de foto. Ze heeft ook al bedacht voor welke wand de foto moet worden genomen. "Ik ben gewend de regie in handen te nemen hoor, ik wil graag alles controleren. "In mijn sterrenbeeld staat, dat ik niet overdonderd wil worden". Terwijl Tinus koffie en thee maakt vertelt mevrouw Nanne over haar leven. Over haar ouders die altijd horecazaken hadden, over de oorlog en het huwelijk met haar grote liefde boer Tinus Nanne en haar vier kinderen.
Blijven lachen
Dochter Rika heeft via de website van Het Vrijwilligerspunt Noordkop geregeld, dat Tinus iedere vrijdagmorgen bij haar op bezoek komt. "Ik ben zo blij met hem, we knappen er allebei van op want we lachen veel. Je moet wel blijven lachen! Het is nu te koud om naar buiten te gaan, maar voor ik ziek werd ging ik met Tinus wandelen, ik in de rolstoel, en boodschappen doen. We drinken koffie of thee en zitten gezellig te praten. En ik probeer nog een beetje soepel te blijven door over de gangen en trappen te lopen en ik stap af en toe het balkon op voor een beetje frisse lucht. Ik luister graag naar licht klassieke muziek en lees wat met behulp van een apparaat dat alles sterk vergroot. Maar ik ben heel blij met het wekelijkse bezoek van Tinus."
Door: Martin Swart
Vrijwilligen is niet vervelen
Vrijwilligen is niet vervelen 😊 Elke twee weken kom ik als gezinsmaatje van Homestart bij een moeder en haar zoontje van 6. Een levendig kind, vol energie en fantasie, dat zich ontwikkelt op het niveau van een driejarige. Zijn moeder werkt bij een sociaal werkbedrijf en heeft een klein netwerk. Ze doet haar uiterste best om hem een fijne thuisbasis te geven, maar vindt het soms moeilijk. Ze is bang dat hij uit huis wordt geplaatst. Dat ze om hulp durft te vragen, vind ik ontzettend krachtig.Op een middag kwam hij druk en onrustig uit school. Mijn ervaring is: als kinderen zich vervelen, worden ze vervelend. Tijd om in actie te komen! Op de kast lag een spel, nog in de verpakking: De vloer is lava! Binnen no-time sprongen we door de kamer van tegel naar tegel. Zijn moeder deed mee en we hadden de grootste lol. Even geen zorgen, geen twijfels – gewoon samen genieten van het moment.Dát is waarom ik ‘vrijwilligen’ zo waardevol vind. De situatie is complex en ik kan het niet oplossen, maar we kunnen wél ontdekken wat werkt. En vaak zijn het juist de kleine dingen die het verschil maken. En ik kan je vertellen: inmiddels zijn er meer spelletjes uit de kast gehaald!Astrid
Lees het verhaal