Samen voor Hollands Kroon
Het Vrijwilligerspunt Noordkop koppelt vraag en aanbod
Geschreven door Martin Swart
'Samen Kracht' werkt
Mevrouw Visser woont nog in haar eigen huis in Hippolytushoef. Ondanks haar leeftijd (94) maakt ze een zeer zelfstandige en vitale indruk. Ze staat haar 'mannetje' (zie kader). In het gesprek is ze heel alert en haar stem is krachtig: "Ik heb hier altijd met veel plezier gewoond, maar nu zijn al mijn vriendinnen en familieleden weggevallen. Alleen mijn zoon in Den Helder heb ik nog; die komt op zaterdag meestal bij me langs. Ik was altijd wel actief: zwemmen, koersballen (daar was ik vrijwilligster bij) en fietsen. Dat valt allemaal weg in je eentje. Vroeger was het veel gezelliger op Wieringen. Ik had altijd leuk contact met de buren, maar nu zit ik tussen jonge mensen. We groeten wel, maar het contact is veel minder. Eigenlijk had ik 18 jaar geleden, toen mijn man overleed, naar Schagen moeten verhuizen, maar nu wil ik niet meer weg. Al dat gedoe!"
Wensen en mogelijkheden
Gerda Lieon uit Anna Paulowna is VOA en kwam in contact met mevrouw Visser. De laatste had na het bingoën in Parkzicht een folder meegenomen over 'Samen Kracht', het project dat gericht is op het versterken van het netwerk van iemand, die dreigt te vereenzamen. Ze kreeg bezoek van Gerda die helder probeerde te krijgen wat de wensen en mogelijkheden waren. Mevrouw Visser wilde graag meer mensen zien. De conclusie was, dat ze het prettig zou vinden als er regelmatig iemand langs kwam om met haar te praten of iets met haar te gaan doen. Gerda heeft toen op de website van Het Vrijwilligerspunt Noordkop de hulpvraag geplaatst. Daar reageerde niet meteen iemand op en daarom is ze eerst zelf regelmatig langs geweest bij mevrouw Visser.
Nog maar een
Na een paar maanden reageerde Hilde Kertész; zij zocht vrijwilligerswerk. Gerda heeft de kennismaking met mevrouw Visser geregeld en is ook bij de eerste ontmoetingen tussen Hilde en mevr. Visser aanwezig geweest. "De vraag is toch of het klikt", zegt Gerda. Nu bezoekt Hilde mevrouw Visser elke week. Ze zijn ook als eens samen naar een muziekuitvoering geweest, waarbij ze werd opgehaald en thuisgebracht. Op eerste kerstdag hebben ze samen zitten puzzelen. We gaan ook wel eens boodschappen doen. Dat mevrouw Visser blij is met Hilde geeft ze heel duidelijk aan: "Je mag me er nog wel een van sturen!"
Mevrouw Visser is geboren in IJmuiden, verhuisde naar Haarlem en kwam op zoek naar eten in de oorlog op Wieringen terecht. Bij een boerin kon ze inwonend aan het werk en in de weekenden ging ze met eten naar haar ouderlijk huis. Na de bevrijding kwam er verkering met een Wieringer. Hij had regelmatig vanaf de zolder, waar hij ondergedoken zat, naar haar gefloten, maar zij kon hem niet zien. Ze trouwden, woonden in Westerland, Krimpen aan de Lek en nu alweer 40 jaar in Hippolytushoef.
Ze staat haar 'mannetje'
"Ik heb eentje van de Jehova's eens een trap tegen zijn schenen gegeven. Hij had zijn voet tussen de deur gezet. Ik wilde van hem af, maar hij bleef maar aandringen. Laatst heb ik ook nog iemand die aangaf meteropnemer te zijn de deur uitgewerkt. Ik heb stroom van Nuon en daar was hij niet van, dus wegwezen!"
John & Cock voor Schagen
We spreken met twee vrijwilligers van Wonen Plus Welzijn die zich bezighouden met tuinklussen. Het gaat om Cock van Ham (56) en John Hoogschagen (53). Uw redacteur treft ze als ze bij mevrouw Pietersz in Het Schip in de tuin bezig zijn. Het onkruid moet nodig uit de perken worden gehaald, de klimop van de buren worstelt zich steeds verder door de erfafscheiding en de bestrating moet gedaan worden. "Heerlijk werk, dit" zegt Cock voordat hij begint te vertellen. Hij was hypotheek-acceptant bij een grote hypotheekverstrekker, maar raakte door ernstige medische problemen uit den werke. Na operaties en een lange herstelperiode is hij nu weer in redelijk goede doen. Te jong om thuis te gaan zitten kniezen meldde hij zich aan als vrijwilli-ger bij "Het Vrijwilligerspunt Noordkop" in Markt 18, onderdeel van Wonen Plus Welzijn. Tuinieren leek hem wel wat en hij werd gekoppeld aan John Hoogschagen. Ze zijn nu een aantal weken samen aan het werk en het klikt fantastisch tussen beiden. Misschien komt dat wel doordat ze alle twee in Oudesluis geboren zijn, "zoiets schept toch een band" volgens Cock. Samen doen ze elke dinsdagmorgen een tuinklus John is vrijgezel en vindt het moeilijk om contacten te leggen. Hij vindt het daarom lekker dat Cock meestal het woord doet als ze bij een cliënt komen. Hij voelt zich met het tuinieren als een vis in het water. In z'n jeugd deed hij de opleiding aan de middelbare agrarische school en heeft jarenlang op het akkerbedrijf van zijn vader gewerkt. Toen dat bedrijf verkocht werd meldde hij zich aan als vrijwilliger zodat hij toch wat om handen heeft. En vooral, dat hij op deze manier toch met veel mensen in contact komt. Hij geniet zichtbaar als hij dit vertelt. John is niet alleen als vrijwilliger aan Wonen Plus Welzijn verbonden, hij is ook cliënt en krijgt de maaltijden thuis bezorgd. Cock en John, ze zijn een prima stel en doen elke dinsdagmorgen een tuinklus. En als daar omgevraagd wordt soms ook nog één op vrijdagmorgen. Ze nemen voor een klus zelf wat handgereedschappen mee maar grotere dingen als schoffels en spaden moeten door de vragende partij zelf geregeld worden. "Want we gaan niet met die dingen op de fiets" vindt John. Het aangename gesprek loopt teneinde en met een vrolijk "tot ziens bij een volgende klus" nemen wij afscheid. Bent u ook op zoek naar een zinvolle dagbesteding en wilt u iets betekenen voor de medemens, wellicht is vrijwilligerswerk iets voor u. Ga eens langs bij vrijwilligerspunt van Het Vrijwilligerspunt Noordkop in Markt 18 te Schagen of mail [email protected]. Bellen kan natuurlijk ook op 0224 – 291 042 (elke dag 10.00-12.30 uur). Door: Hans Groen Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal